سوختم زین ادعا ای گل فراموشم مکن/بی تو شمعی نیمه جانم آه خاموشم مکن
گریه هایم را ندیدی بی خبر رفتی ولی/با رخت خو کرده دل با غم هم آغوشم مکن
آفتابا کاش می شد سر به دامانت نهم/مرگ احساسم مشو چون شب سیه پوشم مکن
جام حسرت پر شد از معجون حسرت واشک و آه/فاش می گویم تو را آن باده را نوشم مکن
روز آخر گفتمت پیدا وپنهان با دلم/هر چه می خواهی بکن اما فراموشم مکن

+1

0